Toen ik ongeveer twee-en-een-half jaar oud was (februari 1931) verhuisden wij naar de Waterleidingweg, de latere van Oldenborghweg. Dit was een  voor die tijd redelijk grote en comfortabele woning. Achter het huis bevond zich een erf of tuin waarop zich nog een klein stenen zomerhuisje bevond. Mijn vader bouwde daar nog een houten schuur naast. Hierin was ruimte voor een werkplaatsje, wasmachine, opslag van een wintervoorraad aardappelen en steenkolen etc. In de loop der jaren kwamen daar nog een kippenhok (later vervangen door een voliëre met kanaries) en een stal met twee geiten bij.

Het zomerhuis werd in de eerste jaren bewoond door mijn moeders moeder (Opoe Duin) en haar ongetrouwde zoon, Ome Bart Duin.

Nadat Opoe Duin in 1933 gestorven was werden het zomerhuis en de schuur ieder jaar van 1 juni t/m 31 augustus door het hele gezin bewoond. Er waren toen inmiddels twee kinderen bijgekomen. Ome Bart woonde in die tijd ook nog in het zomerhuis. De woning zelf werd in deze maanden verhuurd aan badgasten.

In januari 1938 kwam er nog een kind bij, zodat het hele gezin bestond uit: vader, moeder, 6 kinderen en Ome Bart. Het spreekt voor zich dat het nogal dringen was in zo'n kleine behuizing!

In die buurt bracht ik mijn jeugd door. Direct achter onze schuur begonnen de duinen die daar de "Pruisen Duintjes" genoemd werden. Met mijn vriendjes uit de omgeving heb ik menig uur in die duinen doorgebracht met het bouwen van ondergrondse hutten, indiaantje spelen, voetballen en wat al niet meer.