DE BEVRIJDING
Omdat Duitsland capituleerde nog voordat de Geallieerde legers in de buurt waren, verliep de bevrijding, evenals 5 jaar eerder de bezetting, zonder oorlogsgeweld. Toen de eerste Canadees per motor bij het Beverwijkse stadhuis op de Breestraat arriveerde, werd hij door een grote juichende menigte verwelkomd. Daar werd hij ontvangen door vertegenwoordigers van de plaatselijke Ondergrondse Strijdkrachten. De rest van de dag werd door de inwoners feestelijk doorgebracht.
Wij wilden toen graag zo snel mogelijk terug naar Wijk aan Zee, maar wij moesten wachten tot wij daar toestemming voor kregen. Dat duurde nog ruim een maand. Daar vonden wij ons huis zwaar beschadigd en uitgewoond terug. Verschillende ramen waren kapot, enkele deuren verdwenen, de schuifdeuren die vóór- en achterkamer van elkaar scheidden waren met grote spijkers aan elkaar vastgetimmerd. Ook van de achtergelaten inboedel was het één en ander verdwenen. Het kostte dus nogal wat tijd om het huis weer bewoonbaar te maken.
Intussen werden de landmijnen die her en der onder de grond lagen door groepen Duitsers onder toezicht van Canadese militairen geruimd. Deze mijnen werden dan verzameld op een plek niet ver achter ons huis. Als de hoop mijnen groot genoeg was, werden deze zonder dat de omwonende gewaarschuwd waren, opgeblazen. Door de enorme knal sneuvelden dan gelijk weer onze nieuwe ruiten en konden we weer opnieuw beginnen. Dit is tot twee keer toe gebeurd.
Het duurde nog enkele maanden voor er weer voldoende voedsel aanwezig was. Pas in september kon er voor de kinderen 1 ei per week worden gekocht en voor volwassenen kwamen er distributiebonnen voor 1 doosje lucifers per 2 weken. De eerste bonvrije artikelen waren surrogaten en vervangingsmiddelen, die op 8 september 1945 vrij in de handel kwamen (m.u.v. koffiesurrogaat, dat op 30 november vrij kwam).
Met feestvieren ging het beter. Nadat gedurende de hele oorlog vrijwel geen festiviteiten meer geweest waren, werd nu elke gelegenheid aangegrepen om eens lekker uit zijn dak te gaan. Buurtverenigingen verrezen als paddenstoelen uit de grond en zorgden voor veel gezelligheid.
Tussen al deze bedrijven door moest ik ook nog eens het eindexamen voor MULO-B afleggen. Omdat het hele land toen in een chaos verkeerde, werden er geen regionale examens afgenomen zoals men dat gewoonlijk deed. Wij konden daarom het examen in onze eigen school in de Arendsweg doen. Aangezien ik aanleg had voor de vakken Wis- Schei- en Natuurkunde, haalde ik mijn diploma met zeer goede resultaten.